عیب کار کجاست
یاداشت؛ عیب کار کجاست، امیر حسین فدائی
بیش از 90 سال است که از خدمت رسانی حرفه دامپزشکی به این مرز و بوم می گذرد و بیش از 90 سال است که دامپزشکی در روستاها و مناطق دور و صعب العبور، روزانه دام ها را علیه انواع بیماری ها، مایه کوبی می کنند این که چقدر موفق بوده ایم بحثی است علمی که در این مطلب نمی گنجد.
سالهاست مانند فرزند خلف سرمان به کار خودمان گرم بوده و فقط به امور محوله خویش مشغول بوده ایم روزها، ماه ها و سالها تنها به خدمت رسانی فکر کرده ایم و حواسمان به این نبوده که دیگر دنیا عوض شده و کمی هم تبلیغات، سرصدا و بوق کرنا لازم است که مردم بدانند دامپزشکی چه کرده و چه می کند.
دهه ها گذشته ولی تاسف از اینکه عامه مردم و بد تر از آن، مسئولین ارشد هم نمی داند کارهای به ظاهر ساده دامپزشکی چه تاثیر بسزایی بر سلامت دارد.
هنوز به این باور نرسیده اند که اگر غذا سالم نباشد بدن هم سالم نیست و بدن ناسالم درگیر رفع کسالت می شود به جای اینکه تفکر به سازندگی کند از هزینه های گزاف درمان که بگذریم اشغال تخت های بیمارستانی خود معضلی است قابل تأمل و بحث برانگیز و کمتر کسی است که جمله معروف پیشگیری بهتر از درمان را نشنیده باشد ولی نمی دانم که آیا مسئولین هم نشنیده اند و یا اینکه اعتقاد ندارند و یا شاید ما نتوانسته ایم این مهم را در اذهان القاء نماییم که بخش عمده فعالیت دامپزشکی بر پیشگیری تمرکز دارد تا درمان.
البته از حق نباید گذشت که طرح های واکسیناسیون دامپزشکی و ایمن نمودن بدن دامها در مقابل بیماری هایک معیار کمی نیست که بشود با چشم غیر مسلح آن را دید و یا اینکه مانند پروژه های عمرانی شیک و با کلاس نیست که با افتخار روبان انها را برید و پزش را در رسانه ها داد ولی آیا این ها مانع آن است که بودجه مورد نیاز دامپزشکی را تأمین نکرد ؟
مادامی که صدایمان شنیده نمی شود چه باید گفت و چه باید کرد؟!
واقعیت تلخ این است که حرفه دامپزشکی را فقط در تسکین آلام حیوانات بدانند و رسالت های خطیر آن را نشناسند و ندانند که سلامت انواع فراورده های خام دامی به همین سادگی تأمین نمی شود و تنها با زحمایت شبانه روزی دامپزشکی در بخش های دولتی، خصوصی و البته آموزشی میسر می شود.
به امید آن روز که دیده شویم
روز ملی دامپزشکی به کلیه تلاشگران این عرصه گرامی باد