قانون 10542 : راهبردهای گسترش فرهنگ عفاف منبع :  نویسنده :     ایمیل :  نوشته شده در تاریخ : یک شنبه 12 اسفند 1397   ( آخرین ویرایش : )

قانون 10542 : راهبردهای گسترش فرهنگ عفاف

 راهبردهای گسترش فرهنگ عفاف (مصوب جلسه ۵۶۶ مورخ ۱۳۸۴/۵/۴ شورای عالی انقلاب فرهنگی)

شورای عالی انقلاب فرهنگی در جلسه ۵۶۶ مورخ ۱۳۸۴/۵/۴ در چارچوب اصول و مبانی روشهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف (مصوب جلسه ۴۱۳ مورخ ۱۳۷۶/۱۱/۱۴) راهبردهای گسترش فرهنگ عفاف را به شرح ذیل تصویب نمود:

۱ـ توسعۀ فرهنگ کنکاش و تفکر در مفاهیم دینی توسط جوانان به منظور پذیرش درونی و قلبی و عمل به آنها ؛

۲ـ تبیین دائمی جایگاه والا و پر اعتبار زن در اسلام و مقایسه آن با سایر مکاتب به منظور احساس برتری شخصیت زن مسلمان نسبت به زنان سایر مکاتب و پرهیز از روی آوردن به جاذبه ها و شخصیت های کاذب؛

۳ـ تقویت بنیۀ اعتقادی، اخلاقی و اصول و مبانی تربیت برای والدین، خصوصاً مادران نسبت به امر عفاف و حجاب و ایجاد حساسیت در آنها نسبت به آسیب های ناشی از عدم رعایت آن برای خود، خانواده و فرزندان؛

۴ـ اتخاذ تدابیر مناسب جهت جذب، تربیت و به کارگیری نیروی انسانی شایسته نظیر مدیران، معلمین و اساتید معتقد و عامل به رعایت حجاب و عفاف در کلیۀ مراکز اداری و آموزشی؛

۵ـ تبیین آموزه های دینی در خصوص ضرورت رعایت اصول حیا و عفت متناسب با قابلیت ها و ویژگی های زنان و مردان و ایجاد تعادل در روابط اجتماعی آنها؛

۶ـ احیاء و ترویج سنت حسنه امر به معروف و نهی از منکر؛

۷ـ ارتقاء سطح آگاهی جوانان در خصوص ارتباطات صحیح انسانی و اخلاقی بین آنها و حفظ حدود عفاف و حجاب در جامعه و خانواده؛

۸ـ تبیین فلسفه و پیامدهای مثبت فرهنگی اجتماعی، روانی و اخلاقی عفاف و حجاب درعرصه های مختلف زندگی و اثرات منفی عدم رعایت آن در سست کردن بنیانهای اخلاقی خانواده و جامعه؛

۹ـ تبیین دیدگاه اسلام در خصوص عفاف، پوشش، حجاب و ضرورت بیان ، فلسفه، احکام و دستاوردهای مثبت رعایت آن در جامعه متناسب با شرایط سنی جوانان و نوجوانان با شیوه های جذاب؛

۱۰ـ توجه دادن به رعایت و نیز باور پوشش نه به عنوان یک اجبار اجتماعی بلکه به عنوان یک ارزش انسانی، دینی و معنوی و یک باور قلبی جهت مصونیت از زشتی ها و آسیب های اجتماعی؛

۱۱ـ افزایش آگاهی والدین نسبت به رعایت حجاب و عفاف خصوصاً در خانواده و نقش الگویی آنان در این امر؛

۱۲ـ اهتمام جدی نهاد خانواده نسبت به تأمین نیازهای عاطفی و شخصیتی فرزندان به ویژه دختران و تأثیر آن در شکل گیری هویت دینی و اجتماعی آنها؛

۱۳ـ تبیین نقش عفاف و حجاب در تقویت هویت ملی و فرهنگی جوانان و تأثیر آن بر استقلال فرهنگی و سیاسی کشور؛

۱۴ـ تقویت روحیه تعادل در جوانان در رویکرد آنان به مدگرایی و بیان مستدل و منطقی اثرات و پیامدهای مدگرایی افراطی و پرهیز از تقلید کورکورانه از مد های غربی و تقویت مدگرایی ملی؛

۱۵ـ تبیین ریشه های تاریخی و فرهنگی و نشانه های روشن از وجود حجاب و پوشش در ادیان الهی و جوامع دارای سابقه تاریخی و تمدن فرهنگی؛

۱۶ـ زمینه سازی اجتماعی مناسب برای دختران و پسران جهت کشف، هدایت و بروز قابلیت ها و توانمندیها و تأمین مطالبات خود به منظور جلوگیری از بروز جلوه گری های نامناسب در حیطۀ فرهنگ عفاف و حجاب؛

۱۷ـ اختصاص بخشی از موضوعات تحقیقاتی به بررسی «زمینه، علل و موانع گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه» و بررسی تأثیرات محصولات فرهنگی کشور بر این موضوع؛

۱۸ـ تشویق و ترغیب خانواده ها و جوانان به ازدواج آسان و آشنا نمودن آنان با معیارهای شرعی انتخاب همسر، حقوق و وظایف یکدیگر، تقویت روحیۀ ساده زیستی و قناعت پیشگی در زندگی؛

۱۹ـ تقویت هماهنگی بین دستگاه های ذیربط در برنامه ریزی و تأمین امکانات لازم جهت رفع مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی موجود بر سر راه ازدواج جوانان؛

۲۰ـ توسعۀ فعالیت های بنیادهای ازدواج به منظور جلب مساعدت دولت و خیّرین در امر ازدواج جوانان؛

۲۱ـ ارتقای مهارتهای فنی و حرفه ای و توانمندیهای جوانان جهت توسعۀ طرح های خود اشتغالی و آشنایی با بازار کار و زمینه های مختلف فعالیت به عنوان زمینه ساز ازدواج، تشکیل خانواده و نهایتاً توسعۀ فرهنگ عفاف؛

۲۲ـ اهتمام جدی مراکز فرهنگی و کلیۀ رسانه های کشور نسبت به ارائه الگوی مطلوب از عفاف و حجاب در محصولات فرهنگی خود (فیلم، سریال، تئاتر و…) و پرهیز از ایجاد تضاد و تناقض برای جوانان در این امر؛

۲۳ـ جذب، تربیت و بکارگیری نیروی انسانی آگاه و عامل به مبانی دینی عفاف و حجاب در برنامه های فرهنگی و تبلیغی؛

۲۴ـ جهت دهی و تقویت امر عفاف و حجاب با استفاده از قابلیت ها و ظرفیت سازمان ها، احزاب، تشکل های غیردولتی و هیئت های مذهبی در کشور؛

۲۵ـ هدایت تبلیغات تجاری به سوی استقلال فرهنگی و اقتصادی؛

۲۶ـ سازماندهی مبلغان آشنا به اصول و مبانی فرهنگ عفاف و حجاب به روش های صحیح تبلیغ و استفاده بهینه از آنها در مجامع دینی و خودجوش مردمی؛

۲۷ـ نظارت دقیق و همه جانبه در امر تولید و نشر کتاب، مطبوعات و مجلات سینمایی در خصوص رعایت حریم عفاف و حجاب از نظر محتوایی و شکلی؛

۲۸ـ تبیین ضرورت رعایت حجاب و عفاف توسط زنان و مردان در برنامه های فرهنگی، تبلیغی و هنری و پرهیز از یک سونگری؛

۲۹ـ الگوسازی و ایجاد گرایشات عمیق و پایدار نسبت به امر حجاب و عفاف از طریق معرفی سیره عملی معصومین (ع)، بزرگان علمی و ادبی و فرهنگی، منطبق با مقتضیات زمان و مکان و شرایط سنی جوانان.

۳۰ـ تبیین عدم مغایرت پوشیدگی، حجاب و عفاف با حضور و فعالیت های اجتماعی زنان و رفع شبهه تعارض بین آن دو؛

۳۱ـ توسعۀ ارتباطات و تبادل اطلاعات بین دستگاه های مختلف آموزشی، فرهنگی و تبلیغی در جهت تبیین و تعیین حدود و ضوابط هماهنگ در رعایت عفاف و حجاب در ارائه برنامه ها و کالاهای فرهنگی؛

۳۲ـ تربیت و توسعۀ نیروی انسانی مؤمن، کارآمد و آشنا به مسائل فرهنگی ـ تبلیغی در امر عفاف و حجاب و پرهیز ازبرخورد های خشن، فیزیکی و تحقیر آمیز با متخلفین؛

۳۳ـ هماهنگی و وحدت رویه مستمر و پایدار در برخورد با ناهنجار ی های فرهنگی توسط دستگاه های مختلف در چارچوب قانون؛

۳۴ـ ارتقای سطح آگاهی وایجاد حساسیت در مدیران نسبت به توسعۀ فرهنگ عفاف و حاکمیت ارزش های اخلاقی در مجموعه های تحت مسئولیت آنها؛

۳۵ـ طراحی و اجرای فعالیت های فرهنگی در مراکز تبلیغی، آموزشی و فرهنگی در راستای توسعۀ امر عفاف و حجاب؛

۳۶ـ ترغیب مسئولین و مدیران نسبت به مناسب سازی فیزیکی و فرهنگی محیط کار در ادرات، بانک ها، مدارس، دانشگاه ها، شرکت های خصوصی برای شاغلین و مراجعین؛

۳۷ـ توسعه و تنوع بخشی به الگو های مناسب حجاب و تبلیغ آن توسط رسانه ها به منظور اقناع روحیه تنوع طلبی و حس زیبا شناختی جوانان ضمن ترویج و تشویق چادر به عنوان حجاب برتر و پرهیز از تحمیل و اجباری کردن یک الگوی ثابت از حجاب؛

۳۸ـ توجه دستگاه ها و نهاد های فرهنگساز به مد به عنوان مؤلفه ای نوین و تأثیر گذار در جهت دهی به نوع پوشش و آراستگی جوانان؛

۳۹ـ تشویق وترغیب و تبلیغ نماد ها و الگو های لباس ایرانی و بومی مناطق مختلف کشور و ممانعت از تبلیغ الگو های مغایر با فرهنگ ایرانی ـ اسلامی؛

۴۰ـ اتخاذ تدابیر لازم جهت تولید و توزیع اقلام مورد نیاز جامعه در رعایت حجاب؛

۴۱ـ ایجاد زمینه های دسترسی عمومی به پارچه و لباس منطبق با الگو های ایرانی ـ اسلامی و حمایت از طراحان و تولید کنندگان آن؛

۴۲ـ ایجاد زمینۀ تبادل فرهنگی ملل اسلامی از طریق ارائه الگو ها ونماد های پارچه و لباس ایرانی ـ اسلامی؛

۴۳ـ فراهم ساختن زمینه های امکان رقابت برای تولید کنندگان داخلی و حمایت مالی از آنها؛

۴۴ـ تقویت فرهنگ استفاده از پارچه و لباس های منطبق با الگو های ایرانی ـ اسلامی؛

۴۵ـ تهیۀ مقررات لازم برای جلوگیری از واردات پارچه و لباس غیر متناسب با فرهنگ عفاف و حجاب؛

۴۶ـ به منظور ایجاد هماهنگی بین دستگاه های اجرایی و سایر اشخاص حقیقی و حقوقی فعال در امر ترویج و گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه کمیته ترویج و گسترش فرهنگ عفاف با ترکیب ذیل در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکیل خواهد شد و گزارش عملکرد آن هر شش ماه یکبار به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه خواهد گردید.

۱ـ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ( رئیس کمیته)

۲ـ رئیس سازمان تبلیغات اسلامی ( نائب رئیس کمیته)

۳ـ دبیر شورای فرهنگ عمومی (دبیر کمیته)

۴ـ نماینده سازمان ملی جوانان

۵ـ نماینده وزارت اطلاعات

۶ـ نماینده نیروی انتظامی

۷ ـ نماینده وزارت کشور

۸ـ نماینده کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی

۹ـ نماینده وزارت آموزش وپرورش

۱۰ـ نماینده وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری

۱۱ـ نماینده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

۱۲ـ نماینده سازمان صدا و سیما

۱۳ـ نماینده وزارت بازرگانی

۱۴ـ نماینده ستاد امر به معروف و نهی از منکر

۱۵ـ نماینده شورای فرهنگی اجتماعی زنان

۱۶ـ نماینده سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران

۱۷ـ نماینده وزارت مسکن وشهرسازی

۱۸ـ نماینده وزارت اقتصاد و دارایی

۱۹ـ نماینده وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات

۲۰ـ نماینده گمرگ جمهوری اسلامی ایران

۲۱ـ نماینده سازمان تربیت بدنی

۲۲ـ نماینده مرکز امور مشارکت زنان

۴۷ـ کمیتۀ ترویج و گسترش فرهنگ عفاف موظف است حداکثر ظرف مدت دو ماه راهکار ها، آیین نامه ها و دستورالعمل های اجرایی و نقش دستگاه های ذیربط در این خصوص را تهیه و تصویب نموده و به اطلاع شورای عالی انقلاب فرهنگی برساند

رئیس جمهور و رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی

لینک کوتاه